Μια κοπέλα φέρνει σπίτι το φίλο της να τον γνωρίσει στους γονείς της , μια που αποφάσισαν να παντρευτούν .
– Ποια είναι λοιπόν τα σχέδιά σου; ρώτησε ο πατέρας της κοπέλας .
– Έχω πάρει υποτροφία για το Πανεπιστήμιο , απάντησε ο νεαρός .
– Υποτροφία….μμμμμ… Αξιοθαύμαστο, αλλά…
πως θα μπορέσεις να παράσχεις στην κόρη μου ένα σπίτι για να ζήσει όπως έχει συνηθίσει;
– Θα μελετήσω σκληρά κι έχει ο θεός.
– Και τι θα κάνεις για να προσφέρεις στην κόρη μου το δαχτυλίδι αρραβώνων που της αξίζει;
– Θα αφοσιωθώ στις σπουδές μου κι έχει ο θεός .
– Και παιδιά; Πως θα μπορέσεις να συντηρήσεις παιδιά;
– Μην ανησυχείτε κύριε, έχει ο θεός.
Η όλη συζήτηση συνεχίστηκε έτσι και κάθε φορά που ο πατέρας της κοπέλας ρωτούσε κάτι, ο ιδεαλιστής γαμπρός επέμενε ότι έχει ο θεός. Αργότερα η
μητέρα της κοπέλας ρώτησε τον άντρα της:
– Πως πήγε η κουβέντα σας;
– Δεν έχει δουλειά, δεν έχει σχέδια για το μέλλον και πιστεύει ότι είμαι Θεός.
