Μία Ελληνο – Αμερικάνα έχει έρθει για καλοκαιρινές διακοπές σε κάποιο Ελληνικό νησάκι. Ένα πρωινό αποφασίζει να βγει για να ψωνίσει φρούτα. Πάει στο μανάβη και του λέει με προφορά:
– Hi. Παρακαλόου ένα κιλό μίλα.
Της βάζει ο μανάβης τα μήλα και της τα δίνει. Με το που τα βλέπει αυτή λέει:
– My god! Τι μικρά που είναι αυτά! Στην Αμερική έχουν μήλα τόοοοσοοο μεγάλα! Δεν τα θέλω. Βάλε μπανάνες παρακαλώ.
Ψιλό – πειράζεται ο μανάβης αλλά τις βάζει τις μπανάνες. Με το που τις βλέπει αυτή:
– Τσ – τσ – τς… Τι μικρές μπανάνες… Στην Αμερική έχουμε κάτι μπανάνες τόοσεες! Δεν τις θέλω, βάλε μου φράουλες (με προφορά).
Τσαντίζεται ο μανάβης αλλά τις βάζει τις φράουλες. Πάλι τα ίδια η κυράτσα:
– Πω , πω τι μικρές φράουλες. Στην Αμερική έχουμε κάτι φράουλες τόοσεες! Κράτα τες, βάλε κεράσια.
Ο μανάβης τα χει πάρει κανονικά αλλά δεν θέλει να δημιουργήσει θέμα και της βάζει τα κεράσια. Ξανά αυτή:
– Jesus! Τι κερασάκια είναι αυτά! Στην Αμερική έχουμε κάτι κεράσια τόοσααα! Κοιτάει γύρω – γύρω και σκέφτεται τι άλλο να του ζητήσει. Βλέπει κάτι μεγάλα ζουμερά καρπούζια στη γωνία, οπότε λέει στον μανάβη που είναι πλέον πυρ και μανία:
– Δεν θέλω τα κερασάκια σου, βάλε μου αυτό το καρπούζι (με προφορά).
Οπότε ο μανάβης τσαντισμένος :
– Δεν έχουμε καρπούζια μαντάμ .
– Are you joking? Με δουλεύει; Πως δεν έχετε;
– Ρε, δεν έχουμε καρπούζια σου λένε, τι θες τώρα;
– Of course και έχετε και μην με κοροϊδεύεις!
– Έλα κυρά μου κάνε μου τη χάρη. Δεν έχουμε καρπούζια σου λέω!
– Λες ψέματα γιατί εγώ βλέπω ότι έχετε καρπούζια!
– Μπα, σοβαρά; Και που είναι;
– Να, εκεί πίσω (και δείχνει προς τα καρπούζια)
Και ο μανάβης:
– Αυτό δεν είναι καρπούζι μαντάμ, αυτό είναι αρακάς!
