Ήταν κάποτε ένας νεαρούλης παρθένος που δεν ήξερε πού πάνε τα τέσσερα από έρωτα. Είχε λοιπόν κάποτε μία ιστορία με μία κοπέλα και έλεγε τον πόνο του στους φίλους του.
– Να ρε παιδιά, δεν ξέρω τι να κάνω.
– Μην ανησυχείς … Πάρε αυτό το ακουστικό- δέκτη και εμείς θα σου λέμε τι να κάνεις.
Πάει λοιπόν, μια και δυο και συναντιέται με την κοπέλα του.
– Πόσο όμορφη είσαι σήμερα!!!!
– Άστα αυτά ρε και χάιδεψε την , φωνάζουν οι φίλοι.
– Τι όμορφο σώμα που έχεις (χαϊδεύοντας)
– Γδύστην, ρε μ……α, γδύστην…
– Πόσο μ’ αρέσει το σώμα σου να το βλέπω μέσα στα εσώρουχα.
– Βγάλτα ρε , βγάλτα..
– Τι όμορφα στήθια που έχεις αγάπη μου!
– Φίλα τα ρε, φίλα τα
– Πέντεεε… δέκααα… δεκαπέντεεε… είκοσιι… εικοσπέντε
