Ένας Εβραίος προσπαθεί πολύ καιρό να μιλήσει με τον Θεό. Μετά από μεγάλη επιμονή (χαρακτηριστικό των Εβραίων), τα καταφέρνει.
– Θεέ μου, έχω μια επιχείρηση, ένα εστιατόριο και τα πάω πολύ καλά.
– Αυτό είναι καλό, λέει ο Θεός.
– Ναι, αλλά ξέρεις, Κύριε, αυτό το εστιατόριο δεν το άνοιξα εγώ, αλλά ο πατέρας μου.
– Και;
– Λοιπόν, στην πραγματικότητα ούτε αυτός το άνοιξε, ήταν από τον παππού μου.
– Και;
– Λοιπόν, ούτε ο παππούς μου το άνοιξε, το κληρονόμησε από τον προπάππου μου.
– Καταλαβαίνω, είναι μια οικογενειακή επιχείρηση, αλλά ποιο είναι το πρόβλημα;
– Λοιπόν, ο προπάππους ούτε αυτός το άνοιξε, αλλά το κληρονόμησε από τον πατέρα του…
– Καταλαβαίνω άνθρωπέ μου, αλλά πού θες να καταλήξεις;
– Εεε να… Στον γιο σου τον Ιησού. Εκείνο το Μυστικό Δείπνο που έκανε, δεν μου το πλήρωσε και πάει καιρός…
