O Θεός και οι Έλληνες

Όταν ο Θεός μοίραζε τον κόσμο, είπε σε όλους τους λαούς που είχε φτιάξει να περάσουν μέσα στη βδομάδα να διαλέξουν μια χώρα να κατοικήσουν.
«Δέχομαι μέχρι το Σαββάτο» τους ξεκαθάρισε. «Την Κυριακή θα ξεκουράζομαι».

Δευτέρα πρωί έτρεξαν και στήθηκαν στην ουρά οι Γερμανοί. Την πρώτη μέρα της προθεσμίας. Κι έτσι τους έδωσε μια ωραία και μεγάλη χώρα στην καρδιά της Ευρώπης.

Μετά από λίγο ήρθαν οι Κινέζοι. Ομοιόμορφα ντυμένοι και σε παράταξη. Ήταν μπόλικοι και τους έδωσε την Κίνα.

Την Τρίτη οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Άγγλοι, οι Πορτογάλοι, οι Σουηδοί, οι Αμερικάνοι, οι Καναδοί. Πήραν όλοι από μια χώρα.

Τετάρτη όλοι οι Αφρικανοί με τα πολύχρωμα ρούχα τους. Τους έδωσε ολόκληρη την όμορφη Αφρική και τους είπε να τη μοιραστούν.

Την Πέμπτη πήγαν οι Aβορίγινες. Τους έδωσε την Αυστραλία.

Την Παρασκευή, αφού τέλειωσαν με τη γραφειοκρατία, πήγαν οι Ρώσοι. Αφού είδαν τι πήραν οι άλλοι, συμφωνήσαν και πήραν την παγωμένη αλλά πανέμορφη Ρωσία.

Το Σαββάτο ήρθαν όλες οι υπόλοιπες φυλές και έθνη και πήραν ότι περίσσεψε.

Το Σάββατο βράδυ, αργά, έφτασαν οι Τσιγγάνοι με όλα τους τα παιδιά. Ο Θεός τους είπε ότι άργησαν πολύ και δεν είχε μείνει τίποτα. Ήταν και πολλοί, που να τους βάλει; Παρ’ όλα αυτά, επειδή ήταν μέσα στην προθεσμία, τους επέτρεψε να πάνε σε όποια χώρα θέλουν και να μείνουν με τους κατοίκους της. Κι έτσι απλώθηκαν παντού.

Την Κυριακή ο Θεός κάθισε να αναπαυθεί ευχαριστημένος…

Κατά το απογευματάκι βλέπει έξω από την πόρτα του ένα πλήθος να φωνάζει να του ανοίξουν! Ήταν οι Έλληνες, ως συνήθως εκπρόθεσμοι και μόλις μπήκαν άρχισαν τα παρακάλια:
– Άνοιξε Θεούλη μου, σε παρακαλούμε, θέλουμε κι εμείς μια πατρίδα.
– Τι θέλετε εδώ παιδιά? Δεν είπαμε ότι την Κυριακή ξεκουράζομαι?
– Το ξέρουμε Θεούλη μου, αλλά μπερδέψαμε τις ημερομηνίες. Μη μας αφήσεις σε παρακαλούμε χωρίς δική μας πατρίδα σαν τους τσιγγάνους… Είμαστε νοικοκυραίοι εμείς.
– Καλά βρε παιδιά, γιατί δεν ήρθατε νωρίτερα? Τώρα δεν υπάρχει τίποτα. Ούτε σπιθαμή. Τα έχω μοιράσει όλα.
– Θεούλη μου, εμείς φταίμε, είδαμε ότι είχε πολύ χώρο κι είπαμε ότι θα περισσέψει και για μας. Και περιμέναμε να σπάσει λίγο ο κόσμος για να μην περιμένουμε στις ουρές… Έχουμε τόσα σπουδαία μυαλά, έχουμε πολλά να κάνουμε και να δώσουμε στον κόσμο… μη μας αφήσεις χωρίς Πατρίδα. Μπορεί να αργήσαμε, αλλά αν μας δώσεις κι εμάς, θα την υπερασπιζόμαστε με τη ζωή μας.
– Τι να σας πω ρε παιδιά? (είπε ο Θεός ξύνοντας το κεφάλι του). Κι εσείς παιδιά μου είστε και μάλιστα τα πιο έξυπνα, αλλά πραγματικά δεν υπάρχει άλλος χώρος!
– Σε παρακαλούμε.
– Καλά. Τότε θα σας δώσω ένα πολύ μικρό κομματάκι που είχα κρατήσει για τον εαυτό μου (!!!)

ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕ, ΚΑΤΑΛΑΒΕ… ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ…

– Α!! τις λέει η τσατσά θα σου στείλω τον Τάκη είναι πολύ αργός, θα κατά ευχαριστηθείς.

Πηγαίνει με τον Τάκη την κουτουπώνει για 2 ώρες αλλά αυτή επιμένει να της στείλουν έναν ακόμα πιο αργό άντρα.

– Α!!! της λέει η τσατσά θα σου στείλω τον Γιάννη, μιλάμε θα σε μουρλάνει.

Πηγαίνει η κυρία με τον Γιάννη την κουτουπώνει για 4 ώρες αλλά αυτή ακόμα επιμένει για έναν πιο αργό άντρα.

– Χμ!!! ,της λέει η τσατσά, για την περίπτωση σου μου μένει μόνο μια λύση. Θα σου στείλω αύριο το Μητσάρα.

Περιμένει σ` ένα ξενοδοχείο η κυρία τον Μητσάρα και να, εμφανίζεται ένας και γαμώ τυπάκος ντυμένος με μια κουστουμιά Αρμάνι των 3.000.000 Ευρω. Γδύνεται λοιπόν, αρπάζει τα ρούχα του τα πετάει μέσα στο τζάκι και ορμάει στην κυρία.

Αυτή τα χάνει και του λέει.

– Καλά ρε Μητσάρα πέταξες τόσο ακριβά ρούχα στο τζάκι; Κρίμα είναι.

Και αυτός της απαντά:

– Όταν τελειώσει ο ΜΗΤΣΑΡΑΣ, αυτά θα είναι ντεμοντέ!

Φτάνοντας στο γραφείο τον βλέπει η γραμματέας του αλλά δεν ξέρει πως να του το πει, τελικά αποφασίζει να του το πει με τρόπο:

– Κύριε προιστάμενε, σήμερα το πρωι όταν φύγατε από το σπίτι κλειδώσατε την πόρτα του γκαράζ;

Ο προιστάμενος, δεν κατάλαβε τι ήθελε να πει και μπαίνει στο γραφείο του λίγο μπερδεμένος.

Κάθεται στο γραφείο, αρχίζει να δουλεύει και κάποια στιγμή βλέπει ότι το φερμουάρ του είναι ανοιχτό.

Χαμογελάει, και θυμάται τι του είπε η γραμματέας. Έτσι αποφασίζει να την πειράξει λίγο.

– Όταν είδες την πόρτα του γκαράζ μου ανοιχτή, είδες και την Jaguar μου;

Η γραμματέας του, χαμογελώντας, απαντάει:

– Όχι, κύριε προιστάμενε. Το μόνο που είδα ήταν ένα Mini Cooper με δυο ξεφούσκωτα ελαστικά

– Ορίστε, λέει ψιθυριστά

– Δώσε μου τον πατέρα σου, λέει ένας κύριος.

– Δεν μπορώ τώρα, απαντά ξανά ψιθυριστά ο Τοτός. – Γιατί αγόρι μου, λέει ο κύριος.

– Είναι απασχολημένος, ψιθυρίζει ο Τοτός.

– Καλά παιδί μου, δώσε μου την μητέρα σου, λέει ο κύριος.

– Δεν μπορώ είναι και αυτή απασχολημένη, ψιθυρίζει ο Τοτός.

– Δεν πειράζει δώσε μου τον παππού, ξαναλέει ο κύριος.

– Δεν μπορώ ούτε αυτόν, κύριε, είναι απασχολημένος, ψιθυρίζει ο Τοτός.

– Εντάξει δώσε μου τότε την γιαγιά, λέει ενοχλημένος ο κύριος.

– Δεν μπορώ, είναι απασχολημένη κι αυτή, ψιθυρίζει ο Τοτός.

– Καλά παιδί μου όλοι απασχολημένοι είναι; Τι κάνουν επιτέλους; λέει ο κύριος.

– Ψάχνουν να με βρουν κύριε, ψιθυρίζει ο Τοτός.

Έδεσε το πέος πάνω στο πόδι αλλά αυτό έκανε απλώς το πόδι να πετάγεται έξω από το φέρετρο.Το έδεσε πάνω στην κοιλιά,αλλά έτσι τον έφερε σε καθιστή θέση,οπότε τηλεφώνησε στην γυναίκα του νεκρού και ρώτησε.

“Κόψτε το και χώστε το στον κ@λο του.”
Ο υπεύθυνος του γραφείου κηδειών έπραξε σύμφωνα με τις εντολές.

Η ημέρα της κηδείας φτάνει και όλοι οι τεθλιμμένοι συγγενείς περνάνε πάνω από το ανοικτό φέρετρο όπου το πτώμα έχει μια πολύ πονεμένη έκφραση στο πρόσωπο του.

Η σύζυγος του σκύβει και λέει:”Είδες, μπάσταρδε, που σου έλεγα ότι πονάει;”

-Περίμενε ένα λεπτό αγάπη μου, σου ορκίζομαι υπάρχει μια εξήγηση.

-Mμμμμμ… μίλα αλλά γρήγορα, δεν θέλω να σε ξαναδώ ποτέ πια στη ζωή μου, θέλω να φύγεις αμέσως και για πάντα.

-Συνέβη το εξής: Γύριζα στο σπίτι μετά από μια τρομερή μέρα στο γραφείο και είδα αυτή την φτωχή κοπέλα που έκανε ωτοστόπ στη λεωφόρο. Μου φάνηκε τόσο ανυπεράσπιστη που αποφάσισα να τη βοηθήσω.

Πρόσeξα ότι ήταν πολύ αδύνατη, κακοντυμένη και βρώμικη και μου είπε ότι είχε τρεις μέρες να φάει.

Συγκινήθηκα, την έφερα στο σπίτι και της ζέστανα τα μακαρόνια που σου έφτιαξα χτες βράδυ και δεν τα έφαγες γιατί παχαίνουν…η καημενούλα τα καταβρόχθισε!

Έπειτα, όπως ήταν τόσο βρώμικη, της είπα να κάνει ένα μπάνιο και εν τω μεταξύ είδα ότι τα ρούχα της ήταν σε κακή κατάσταση.

Έτσι τα πέταξα στα σκουπίδια και της έδωσα εκείνα τα παντελόνια που χρόνια τώρα δεν φοράς επειδή δεν μπορείς να τα κουμπώσεις, την μπλούζα που σου χάρισα για την επέτειο και δεν φοράς, γιατί δεν έχω καλό γούστο και δεν ξέρω να σου διαλέγω ρούχα, το sweater που σου χάρισε η μάνα μου για τα Χριστούγεννα και δεν φοράς, για να της μπεις στο μάτι και τις μπότες που αγόρασες για 1000 ευρώ και τις φόρεσες μια μόνο φορά, επειδή η φίλη σου αγόρασε τις ίδιες.

Στο τέλος και καθώς έφευγε γεμάτη ευγνωμοσύνη και χαρά η κοπέλα γύρισε με δάκρυα στα μάτια και με ρώτησε:

– Υπάρχει κάτι άλλο που η γυναίκα σου δεν χρησιμοποιεί;;;

Στο βαγόνι ενός τρένου τυχαίνει να κάθονται από τη μια μεριά ένας Έλληνας και ένας Γερμανός και από την άλλη μια γριά 80 χρόνων και μια πολύ όμορφη εικοσάχρονη κοπέλα.

Όλα αυτά τα άτομα δεν είχαν καμιά σχέση μεταξύ τους.

Απλώς έτυχε να βρεθούν μαζί.

Όλη την ώρα o Έλληνας και ο Γερμανός έτρωγαν την κοπέλα με τα μάτια τους, αλλά δεν τολμούσαν να κάνουν κάτι λόγω της γριάς.

Σε κάποια στιγμή το τρένο μπαίνει σε ένα tounel και τότε μέσα στο βαθύ σκοτάδι: SPLATSSS!!!!! ακούγεται o ήχος μιας σφαλιάρας…

Σκέφτεται λοιπόν o Έλληνας:

Ο άτιμος ο Γερμανός βρήκε την ευκαιρία τώρα με το σκοτάδι, έβαλε χέρι στη μικρή, και αυτή του έριξε σφαλιάρα!

Σκέφτεται ο Γερμανός:

Το καθίκι o Eλληνας έβαλε χέρι στη μικρή …κι έφαγα ΕΓΩ τη σφαλιάρα!!

Σκέφτεται η κοπέλα:

Κάποιος από αυτούς πήγε να μου βάλει χέρι, το έβαλε κατά λάθος στη ΓΡΙΑ και η γριά του έριξε σφαλιάρα!!!

Σκέφτεται και η γριά:

Κουφάλα Γερμανέ … ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΗ ΧΡΩΣΤΟΥΣΑ !!

Πηγή

– Παπά μου, είμαι αμαρτωλή!

– Δεν πειράζει τέκνο μου… ο θεός συγχωρεί.

– Παπά μου, απάτησα τον άντρα μου

– Δεν πειράζει παιδί μου… ο θεός είναι μεγάλος

– Με πολλούς άντρες παπά μου

– Μάλιστα, έχει κι άλλο;

– Έχει πάτερ. Το χειρότερο είναι που πήγα και με τον παπά του διπλανού χωριού.

– Α! αυτό είναι μεγάλο κρίμα, ασυγχώρητο!

– Τί να κάνω παπά μου να συγχωρηθώ;

– Ανέβα στο καμπαναριό και πήδα κάτω.

– Μα παπά μου, θα γκρεμοτσακιστώ!

– Κομμάτια να γίνεις αμαρτωλή! Δεν είχε παπά το χωριό;

– Viagra δοκιμάσατε;

– Όχι. Ο άντρας μου ούτε ασπιρίνη δεν θέλει να πάρει…

– Λοιπόν, θα δοκιμάσουμε ένα κόλπο. Θα το ρίξετε στον καφέ για να δούμε τι θα γίνει…

Μετά από 3 μέρες επιστρέφει η ξανθιά…

– Τι έγινε τελικά την ρωτάει ο γιατρός…

– Καταστροφή γιατρέ μου! που να σας λέω; δεν γίνεται να το ξανακάνουμε το κόλπο;

– Μα τι έγινε;

– Του έριξα το χάπι στο καφέ όπως μου είπατε, Σηκώθηκε ξαφνικά, έριξε ότι είχε πάνω στο τραπέζι, με σήκωσε, μου έσκισε τα ρούχα, με πέταξε πάνω στο τραπέζι και…

– Και λοιπόν, δεν το απολαύσατε;

– Αν το απόλαυσα; Ήταν το καλύτερο σεξ των τελευταίων 20 ετώ, λέει η ξανθιά, αλλά στα flocafe δεν νομίζω να ξαναπατήσουμε για πολύ καιρό!!!

– Κυρία έχω 100 ευρώ.  Αν σου τα δώσω να σου πιάσω λίγο το μπουτάκι;

– Τι πράγματα είναι αυτά που λες Μπόμπο; του λέει.
Κύρια να τα κάνω 200 ευρώ; Το σκέφτεται η κύρια και συμφωνεί μαζί του. Αφού τη χουφτώνει κανονικά της λέει: – Κυρία να σου δώσω 300 ευρώ να σου πιάσω το βυζάκι;

– Και δεν το πιάνεις; του λέει η κύρια. – Κυρία, της λέει, να σου δώσω 400 ευρώ να βγάλεις έξω τις βυζάρες σου να τις γλύψω; Συμφωνεί η κύρια και της τα γλύφει.

– Κυρία μίας και φτάσαμε εδώ να σε πάρω από μπροστά για 600 ευρώ; Δεν το σκέφτεται καθόλου η δασκάλα, κατεβάζει το κυλοτάκι και ο Μπόμπος τη γαμάει. Μετά το γαμήσι της λέει ο Μπόμπος:

– Κυρία έχω άλλα 400 ευρώ. Να στα δώσω να σε mαμήσω απ` τον κ*λο; – Κοίταξε να δεις μπόμπο του λέει η κύρια, από πίσω είμαι παρθένα.

– Με το γαριδάκι που έχω κύρια δεν θα καταλάβαιτε τίποτα. Αυτή το σκέφτεται λίγο και συμφωνεί. Αφού τη mαμάει και από κ*λο, χαιρετιούνται και ο Μπόμπος φεύγει. Ενώ έφευγε χαρούμενη η κύρια που είχε μαζέψει τόσα λεφτά, τη συναντάει ο διευθυντής και της λέει:

– Τι γίνεται κύρια Παπαδοπούλου, σας έδωσε ο Μπόμπος τα χρήματα του μισθού σας που του έδωσα να σας φέρει;

Μια ομάδα Ιταλών στρατιωτών το 1940…

Τέλειο! ?

Πάει λοιπόν ένας χωριάτης, επειδή είχε πόνους στην κοιλιά του και είχε μέρες να πάει τουαλέτα σε αυτόν το γιατρό, τον καθώς πρέπει τον καθαρευουσιάνο για να τον δει.

Αφού τον εξέτασε ο Γιατρός του λέει, πάρε ένα υπόθετο ανά εικοσιτέσερις ώρες και θα το τοποθετήσετε εις τον πρωκτών σας..

Μάλιστα γιατρέ λέει ο χωριάτης και έφυγε, μη ρωτώντας το γιατρό που είναι αυτό, γιατί φοβήθηκε μην τον νομίσει και αμόρφωτο.

Ψάχνανε στο σπίτι σε όλο το χωριό, που είναι αυτός ο πρωκτός να το χώσουν το υπόθετο..

Του λέει τελικά η γυναίκα του, μην τρέπεσαι, πάρε στο γιατρό τηλέφωνο να τον ρωτήσεις να σου πει.

Ξανά παίρνει ο χωριάτης στο γιατρό. Γιατρέ επειδή δεν άκουσα καλά της προάλλες συγνώμη κιόλας που είναι αυτός ο πρωκτός?

Ξαναλέει ο γιατρός πρωκτός είναι η απολήξεις τον απευθυσµένον..

Δεν ήξερε το πρώτο του έβαλε και δεύτερο ο γιατρός..

Περνάνε 3 μέρες τον ξανά παίρνει γιατρέ τι είναι αυτό το απευθυσμένο και το απευδισμένο

Λέει ο γιατρός τι άλλο να ειπώ..  να το τοποθετήσετε εις την έδρα σας..

Πήραν το χάπι το κοπάνισαν στο τραπέζι, το κοπάνισαν στα πλακάκια, στο ξύλο, στο μάρμαρο, ο πόνος δεν πέρναγε..

Του λέει η γυναίκα του, μην τρέπεσαι ξανά πάρε στο γιατρό..

Λέει ο χωριάτης.. θα με βρίσει ρε γυναίκα.. βρε ξανά Πάρτον .. θα με βρίσει..

Τον ξαναπαίρνει το γιατρό τελικά και μετά από λίγη ώρα γυρνάει ο άνθρωπος κατά στεναχωρημένος στη γυναίκα του.

Τι έγινε του λέει η γυναίκα του.

Με έβρισε ρε γυναίκα..

Μου είπε να το βάλω στο κ ώ λ ο μου..

– Ρε εγώ γυρνάω στο σπίτι. Μπαίνω στην γειτονιά με σβηστό το αυτοκίνητο. Ανοίγω σιγά-σιγά την πόρτα, δεν ανάβω κανένα φως, περπατάω στις μύτες, γδύνομαι σιγά σιγά μπαίνω κάτω απο τα σκεπάσματα όσο πιο ήρεμα γίνεται και τελικά ξυπνάει και αρχίζει την μουρμούρα!!!

Ο δεύτερος τα ίδια και χειρότερα…

Ο τρίτος πάλι λέει:

– Εγώ μπαίνω στο στενό με μπαντιλίκια. Ανοίγω με κλωτσιά την πόρτα, ανάβω όλα τα φώτα, περπατάω σαν τσολιάς, πετάω τα ρούχα μου στο κρεβάτι, σηκώνω τα σκεπάσματα, μπαίνω από κάτω και πριν προλάβει να μιλήσει της λέω: – «Σούλα πάρε μου μια πίπ@!»,

και κάνει πως κοιμάται